Circuskamp
2015: De Kivingen
Er was eens...
De Kivingen maakten snelle en lichte boten voor het vervoer van personen, en grote (minstens 36 meter) langschepen voor het vervoer van vee en goederen. En voor circusdecors. Hun langschepen werden soms 'drakkars' genoemd en hun kleinere noemt men ook wel 'snekken'. Een type Kivingschip genaamd de 'knarr', was voor het vervoer van artiesten en hun materiaal en was kleiner dan de drakkars, waarmee ze soms op theatertocht gingen. Alle Kivingschepen konden gezeild en geroeid worden. Kivingen geloven dat circusartiesten na hun dood naar het Walhallapista zouden gaan waar ze samen met hun goden verder konden circussen.
De Kivingen gingen met hun schepen op ontdekkingstochten om het circus verder te verspreiden. Zo kwamen ze in andere landen terecht, waar na hun optredens vreemde taferelen afspeelden. De plaatselijke bevolking was vaak zo enthousiast dat ze na het optreden van Kivings hun eigen huizen plunderen en alles wat ze hadden aan de Kivingen gaven (soms zelfs hun vrouw!). Als teken van respect voor de artiesten staken sommige mensen zelfs hun eigen huis in brand. Deze verhalen zijn in de geschiedenis vaak verkeerd verteld waardoor er een verschrikkelijk misverstand is ontstaan over de Kivingen.
Hier zie je het allemaal op de website van het Kivingen-kamp...
